Een modern simulatiecentrum leent zich uitstekend voor onderzoek en zorginnovatie. Zeker als het gaat om de human factor. In het programma WEBSTER bundelt het UMCG de expertise op het gebied van simulatietrainingen.
Laurens Reinke is afdelingshoofd bij het Simulation Center UMCG.
'Mijn werk betreft drie terreinen. Allereerst ben ik verantwoordelijk voor de trainingen die we ontwikkelen naar aanleiding van calamiteiten of bijna-calamiteiten op de afdeling, of voor onderzoeksdoeleinden. In de tweede plaats stuur ik het onderzoek aan dat we doen naar het effect van trainingen in het simulatiecentrum en daarbuiten. En in de derde plaats manage ik de onderzoeksprojecten die hier plaatsvinden. Simulatie is daarbij het middel om een klinisch of technisch relevante vraag te beantwoorden. Ons simulatiecentrum functioneert dan in feite als een laboratorium.'
'We hebben hier controle over een groot aantal variabelen, en kunnen zo de complexiteit en de “fidelity” moduleren. We kunnen een eenvoudige praktijksituatie nabootsen waar we vervolgens telkens desgewenst een extra laag complexiteit aan toevoegen. En we beschikken natuurlijk over veel expertise en ervaring in het opzetten van deze simulaties. Samen met de medische afdelingen van het UMCG ontwikkelen we onderzoeksprojecten die aansluiten bij de ambitie van WEBSTER (Wenckebach Simulation Center for Training, Education & Research). We zijn bijvoorbeeld betrokken bij onderzoek op de afdelingen zelf, waar we het leereffect van training op de werkplek bestuderen en waar we het effect van de ‘human factor’ op prestaties meten.’
'Ik ben opgeleid als Technisch Geneeskundige aan de UTwente in Enschede. In de basis gaat het in ons vak altijd over de interactie tussen medische techniek en de patiënt. Het is dan essentieel dat je de patiënt door en door leert kennen, maar ook de middelen die we in de kliniek tot onze beschikking hebben: de beperkingen ervan maar vooral ook de mógelijkheden ervan We beschikken hier in het UMCG over hoogwaardige expertise, devices en faciliteiten voor simulatie maar gebruiken die nog niet optimaal. Als Technisch Geneeskundige draag ik bij aan het beter benutten ervan.'
'Wij streven naar een cultuur waarin professionals willen leren van hun fouten én van hun successen. Dat noemen we – in navolging van Erik Hollnagel - Safety II. Dat is een manier van werken waarin het vanzelfsprekend is dat teams na een procedure even een time-out nemen om na te bespreken, zodat ze ook samen kunnen leren van alles wat ‘gewoon’ goed gaat en niet alleen bezig zijn met de dingen die ze moeten verbeteren. We willen deze succesfactoren identificeren zodat we het kunnen vertalen naar andere teams, andere afdelingen, en andere ziekenhuizen of bedrijven.'
'Laat ik een voorbeeld geven. Bij een medische afdeling ging er onlangs iets bijna mis. Men realiseerde zich dat dat zich ook zomaar elders had kunnen voordoen en vroeg hulp bij het deconstrueren van de situatie en het opzetten van maatwerk-onderwijs. We hebben toen eerst met het betreffende team de situatie op de afdeling zelf onder gesimuleerde omstandigheden herhaald om het team beter te wapenen tegen dergelijke situaties. Vervolgens hebben we met alle teams van de afdeling de situatie nagebootst in hun eigen werkomgeving, van polikliniek tot verpleegafdeling.'
'Sinds de start van WEBSTER is er een netwerk van enthousiaste onderzoekers en simulatie-experts ontstaan. Toen we deze casus binnen dat netwerk bespraken, bleek dat de klinische vaardigheid die past bij dit scenario op meerdere afdelingen afzonderlijk getraind werd. Inmiddels hebben we de krachten gebundeld en trainen we samen 200 assistenten, fellows en stafleden op een leuke, interactieve en structurele manier in het wetlab van ons Simulation Center UMCG. Dat kan dankzij dat netwerk. En dat netwerk groeit nog iedere dag.'
29 mei 2019
