.jpg?_jwt=eyJ0eXAiOiJKV1QiLCJhbGciOiJIUzUxMiJ9.eyJmb2N1c1BvaW50WSI6MC4xNSwiZm9jdXNQb2ludFgiOi0wLjE3LCJ3aWR0aCI6Mjg0MCwiaXNzIjoidW1jZyIsImFjdGlvbiI6InRyYW5zZm9ybSIsInVybCI6Imh0dHBzOi8vb25kZXJ3aWpzLnVtY2cubmwvZG9jdW1lbnRzLzY4MTM4LzAvSXZvMislMjgxJTI5LmpwZy83NGYyNTg5NS05ZTE4LTBjYzYtYzI2Ni1lMTE1MjZhOTBjODI_dmVyc2lvbj0xLjAmdD0xNjE0NjE0ODcwNDcwIiwiaGVpZ2h0Ijo4NTJ9.6bagPJTuYEYc0Zgi3bShR07XAmpBHQ2TQNjyBYYgPQ0OT0vniZiZvObeNf3Vx0G_fIfMoPQAX-4b4TQSOXImoQ)
Geneeskundestudenten die coschappen liepen, moesten in maart acuut stoppen. Masterstudent Ivo Hemminga was net verhuisd naar Deventer en als coassistent begonnen in het Deventer Ziekenhuis.
Als hij nu een patiënt ophaalt in de polikliniek van Dermatologie, laat hij letterlijk eerst even zijn gezicht zien. 'Dat vind ik wel zo vriendelijk.' Daarna gaat het mondmasker voor, iets wat zijn patiënten vanzelfsprekend zijn gaan vinden, merkt hij. 'De poli gaat nu eigenlijk niet anders dan anders. Ik draai veel spreekuren en doe de praktische vaardigheden, zoals het verwijderen van plekjes.'
Een coschap valt of staat met patiëntcontact, zegt hij. 'Als wij dat niet hebben, kunnen we geen coschap meer lopen. Gelukkig denken de vakgroepen in het Deventer Ziekenhuis mee en is hier alles redelijk goed geregeld. Kijk, als het heel erg druk met COVID-19-patiënten wordt, kan het natuurlijk zijn dat een coschap op de IC niet meer lukt. Maar tot nu toe gaan alle coschappen nog door.' Een enkele keer met aanpassingen. 'Soms is voor een overdracht de ruimte nu te klein. Dan zijn de co’s de eersten bij wie ze zeggen: ‘Slaap maar even uit’.'
Van maart tot augustus schreef Ivo zijn masterscriptie. Dat deel van zijn studie was vanwege het stopzetten van de coschappen naar voren gehaald. “Ik was eigenlijk wel blij dat het coschap in maart stopgezet werd. Ik was zo snel doorgegaan met mijn studie en coschappen, dat die pauze mij goed uitkwam.' Met het schrijven van de scriptie bleef studievertraging beperkt. 'Verder heb ik in die tijd veel gesport, hier mensen leren kennen en ik werkte bij Albert Heijn op de vorkheftruck. Daar was het heel druk, iedereen weet nog wel hoe er in het begin gehamsterd werd.'
Over corona wordt veel gepraat, ook door patiënten. 'Voorlopig is het virus nog niet weg en we zullen denk ik nog wel even van versoepeling naar strengere maatregelen naar versoepelingen door hobbelen.' Het went blijkbaar ook, realiseert hij zich: 'Ik kan me nu al niet meer heugen dat het gewoon was om een patiënt een hand te geven.'
De sociale dingen die bij een coschap horen, mist hij wel. 'Na een drukke dag een borrel gaan drinken of met z’n allen iets ondernemen, dat zit er nu niet in. We doen met de co’s hier online wel dingen zoals een pubquiz en we gaan sinterklaas vieren met gedichten. Maar zo is het wel veel minder leuk natuurlijk.'
En toch. Als Ivo met de andere co’s deze tijd bespreekt zegt hij ook: 'We beseffen dat het een interessante en mooie tijd is om juist nu in het ziekenhuis te zijn, op afdelingen te lopen en het voor onze ogen te zien gebeuren. Als ik straks 50 ben, vertel het misschien aan mijn kinderen. Die tijd met het coronavirus, daar was ik bij in het ziekenhuis.'
