Sietse Wichers deed een deel van zijn coschap Sociale Geneeskunde vanachter zijn pc. Huh? Ja, ook dat kan in coronatijden. Tijdens de eerste golf was hij COVID-vrijwilliger in het Medisch Spectrum Twente in Enschede. Dat werk combineerde hij slim met een online deel coschap.
Sociale geneeskunde is een verplicht coschap in het tweede jaar van de master. In april had Sietse Wichers daarvoor nog geen plek gevonden, toen alle coschappen moesten stoppen in verband met corona. Hij meldde zich als COVID-vrijwilliger in het Medisch Spectrum Twente en werkte onder andere in het triageteam. ‘Wij waren het eerste contact voor huisartsen die patiënten met verdenking op corona wilden insturen. Het was heel leerzaam om met huisartsen te spreken, en bij twijfel overlegden we natuurlijk met de longarts.’
Toen er minder patiënten werden opgenomen, ging Sietse naar een verpleegafdeling voor coronaverdachte patiënten. ‘Daar was ik de buddy van de verpleegkundigen: ik bracht kweken naar het lab, hielp patiënten op de po, zorgde dat de voorraden mondneusmaskers en ander persoonlijk beschermingsmateriaal bijgevuld werden... Het was leuk om in plaats van met de arts eens met een verpleegkundige mee te lopen.’
Het coschap Sociale Geneeskunde dat in het water was gevallen, kreeg na de zomer een andere vorm. 'Online, als een theoretisch vervolg op wat ik aan vrijwilligerswerk heb gedaan. Het is goed geregeld, hoor. Met leuke opdrachten en veel interactie.’
In augustus kon hij ‘gewoon’ zijn coschap Orthopedie doen. Vanaf september nam het aantal patiënten met COVID wel weer toe, maar de coschappen gingen door. ‘In de laatste week veranderde dat. Ik kon niet meer meehelpen met operaties, omdat ze zuiniger werden met alle beschermingsmateriaal en ik bij de operatie in principe niet nodig was.’
Sietse woont in Enschede in een huis met co’s die in hetzelfde schuitje zitten. “Ik zie niet veel vrienden buiten het ziekenhuis en college om. Mijn vrienden wil ik natuurlijk graag vertellen wat ik meemaak, maar dat is nu allemaal lastiger. Ik zit op voetbal en ook dat is gestopt. Dus ik zit echt in een geneeskundebubbel. Eigenlijk staat het leven een beetje stil.’
Hoe het verder gaat met zijn studie en werk, vindt hij lastig te voorspellen. ‘Ik moet nog 3 coschappen doen en als het zo blijft gaan, moet dat lukken. Ik ben net begonnen op KNO, met alle speciale veiligheidsmaatregelen die gelden. Het is natuurlijk wel afwachten hoe het gaat met de opnames en operaties. Want als die er minder zijn, kunnen ze daar ook minder co’s begeleiden.‘
In dit tweede jaar van zijn coschappen wil hij zoveel mogelijk de praktijk in. ‘Ik merk dat ik als coassistent veel meer energie haal uit de interactie met mensen. Ja, dat is toch ook waarvoor je het allemaal doet.’
